Bartolo Longo równocześnie z budową sanktuarium w Pompejach budował domy opieki dla sierot i więźniów
To słowa Bartolo Longo na ówczesne "twierdzenia naukowe", że dzieci więźniów dziedziczą gen zbrodni
Pytanie retoryczne :) Bartolo Longo miał szczególną więź z Bogiem – mimo gigantycznej pracy, zawsze znajdował czas na modlitwę
Mimo wyraźnego rysu Maryjnego, Bartolo Longo pozostawał zapatrzony w Jezusa
…i to się Bartolowi Longo znakomicie udawało :) Nawet małżeństwo, w którym żył, było białe.
Ta idea wychowawcza bł. Bartola Longo przynosiła wspaniałe owoce w pracy duchowej
Na zdjęciu widzimy Mariannę de Fusco, która choć była żoną bł. Bartola, to jednak żyli w celibacie
…i powiedzmy szczerze – Bartolo Longo dał się świetnie poprowadzić Bogu :)
Te próby bywały niezwykle ciężkie - włączenie z oskrażeniami, które znalazły posłuch u papieża, oraz wydnaniem z Pompejów!
Matoda wychowawcza bł. Bartola Longa, która była oparta o Ewangelię, przynosiła wspaniałe owoce!
Naukowcy epoki pozytywizmu twierdzili, że nie ma ratunku dla dzeci więźniów i skazane są one na życie przestępcze!
Można rzec, że i to bł. Bartolowi doskonale się udawało!
Miłość Bartola Longo do Boga przejawiała się także do umiłowania Bożego pierwiastka w duszy każdego człowieka!
Ten "satanizm" należy rozpatrywać w sensie bardziej metaforycznym – Bartolo Longo był spirytystą.
Ten fragment listu o różańcu jest aktualny dla każdego z nas!